O książce: rok / Pisarz, tłumacz Boris Balter urodził się 6 lipca 1919 roku w Samarkandzie. Rodzina przeniosła się tam z Kijowa, aby uciec przed pogromem. Balter pozostawił po sobie bardzo barwny portret swojego ojca: „Mój ojciec był wspaniałym człowiekiem. Niebieskooki olbrzym z wąsami koloru pszenicy. Podczas wojny rosyjsko-japońskiej był artylerzystą, kiedy zginął cały personel dział, on sam obrócił armatę i strzelił do atakującego Japończyka bezpośrednim ogniem. Za odwagę i męstwo mój ojciec został odznaczony Krzyżem Żołnierskim św. Jerzego – najwyższym odznaczeniem wojskowym w armii rosyjskiej… Mój ojciec uratował moją matkę i wszystkich jej licznych bliskich przed pogromem. W dowód wdzięczności wyszła za niego za mąż, będąc o trzydzieści lat młodsza. W wieku 19 lat B.I. Balter ukończył szkołę wojskową i od razu znalazł się w wojnie fińskiej. Został ranny. Potem Wielka Wojna Ojczyźniana. W wieku 23 lat dowodził pułkiem. W wieku 27 lat został zwolniony z wojska ze względów zdrowotnych. Balter zadedykował swoją najlepszą, słynną książkę „Goodbye, Boys” K.G. Paustowski. Zaczęli rozmawiać o Balterze. Ta historia od razu zachwyciła czytelników. Wszyscy to przeczytali i dyskutowali. Michaił Kalik nakręcił wspaniały film w Teatrze Moskiewskim. Lenin Komsomoł wystawił spektakl z Olgą Jakowlewą w roli tytułowej.